Punk nie umarŁ

Angel Of Death

Wykonawca wiem, wcale nie paduje do tego forum, ale jak inne, to inne, ostatnio zainteresowalam się piosenką You're beautiful puszczaną na radiowej Trójce i z miejsca się zakochalam, nie ma to nic wspólnego z Punkiem, ali z szeroko pojmowaną muzyką rockową, ja bym raczej nazwala to poezją śpiewaną i mimo, zę normalnie takie płyty omijam szerokim lukiem, to ta mi się podoba. Mimo, że niektórzy mówią, zę jest monotonna i nudna jak flaki z olejem.

to płyta na skolataną duszę:

Utwory:
1. High
2. You're Beautiful
3. Wisemen
4. Goodbye My Lover
5. Tears And Rain
6. Out Of My Mind
7. So Long Jimmy
8. Billy
9. Cry
10. No Bravery

Coś z Onetu o jamesie:
James Blunt

Jedną z największych trosk każdego muzyka jest obawa, że kiedyś wygaśnie kompozytorska inspiracja. Nie grozi to na pewno Jamesowi Bluntowi. Przeżył życie, które dostarczyłoby materiału na tuzin płyt. Piosenkarze–kompozytorzy zawsze tak mówią... Ten gość jest jednak zdecydowanie inny.

"No Bravery", utwór który zamyka debiutancki album "Back To Bedlam", powstał w 1999 roku w koszarach w Kosowie. James przebywał tam jako oficer rozpoznania brytyjskiej armii. Za dnia patrolował Prisztinę z gitarą przytwierdzoną do pancerza czołgu. W nocy wracał z nią do obozu i pisał o losach 22–letniego żołnierza w świetle jednego z najkrwawszych bratobójczych konfliktów ostatniej dekady. Gdy pracował naruszając ciszę nocną, reszta oddziału kazała mu siedzieć cicho. Nie słuchał kolegów. "»No Bravery« to jedyna piosenka w całości napisana w Kosowie. Powstała, gdy siedziałem na łóżku, bez zdejmowania butów. Musieliśmy spać w butach. Utwór jest fatalistyczny. Reszta płyty zresztą też" – mówi cierpko.

Doświadczenia z Kosowa to tylko jeden z aspektów twórczości debiutanta. Elton John (z którym łączy piosenkarza wspólny menedżer) twierdzi, że kompozycja "You're Beautiful" to współczesny odpowiednik jego "Your Song". Celne porównanie, bo większość "Back To Bedlam" przypomina najlepsze momenty wczesnej kariery Eltona. Tom Rothrock – producent płyty – widzi natomiast Jamesa jako potencjalną brytyjską odpowiedź na swoich innych klientów: Becka i Elliotta Smitha. Rothrock nie słyszał o Bluncie, dopóki nie natknął się na koncertowe nagranie z ubiegłorocznego festiwalu South By Southwest. Tak się zachwycił, że natychmiast zgodził się pracować przy "Back To Bedlam".

Najdziwniejsze, że James wywodzi się z wojskowej rodziny – jego ojciec, pułkownik, niedawno przeszedł na emeryturę. Po skończeniu Bristol University chłopak wstąpił do wojska, bo "tato nalegał". Młody Blunt doczekał się stopnia kapitana i był pierwszym brytyjskim oficerem w Prisztinie, dowodzącym trzydziestoma tysiącami żołnierzy.

Jego priorytetem zawsze jednak była muzyka. James zajął się graniem późno – rezultat wychowywania w domu, w którym nie było odtwarzacza CD. "Mój ojciec był bardzo praktyczny i uważał, że muzyka to po prostu hałas. Jedyny odtwarzacz mieliśmy w samochodzie, do niego w sumie trzy kompakty. »American Pie« i dwie płyty Beach Boys". Gdy chłopak poszedł do szkoły, nauczył się grać na pianinie, a potem wystąpił w szkolnym musicalu. Od tego momentu słuchał i przyswajał tak dużo, jak zdołał. Minęła fascynacja Queen i Dire Straits. Gdy w wieku czternastu lat chwycił gitarę przyjaciela, grał z towarzyszeniem "Nevermind" Nirvany. Niedługo potem napisał swoją pierwszą piosenkę. Nie przyniosło mu to uznania wychowawcy, który wiedział, że muzyka płynąca po nocy korytarzem nieodmiennie pochodzi z pokoju Blunta. Lata młodzieńcze spędził na bojach z nauczycielami, którzy starali się wymusić na nim jakiś rodzaj edukacji, podczas gdy on pragnął poświęcić się graniu.

Uzbrojony w "szemrane demówki", opuścił w 2002 roku armię, by zostać zawodowym muzykiem ("Mój ojciec denerwował się, bo rzucałem stałą robotę dla czegoś ryzykownego"). Nagrania okazały się wystarczające, by pokazać jego nawiedzony głos i niezwykle osobiste teksty – w ciągu kilku miesięcy zyskał management i kontrakt publishingowy. "Wtedy spotkałem Lindę Perry (kompozytorkę i producentkę, m.in. Pink i Christiny Aguilery). Publisher dał jej kilka moich kawałków, potem zagrałem na South By Southwest, następnie zaoferowała mi kontrakt ze swoją wytwórnią. Custard Records" – mówi James, wciąż zdumiony całą sytuacją.

We wrześniu 2003 roku przeniósł się do Kalifornii, by nagrać album. Rezultatem jest "Back To Bedlam".

W tej chwili najbardziej lubi słuchać Cat Power i "Transformer" Lou Reeda. "Back To Bedlam" cechuje podobna, tajemnicza aura. James nie wyjaśni, czego dotyczy większość piosenek, ale przyznaje że zwodniczo dynamiczny "So Long, Jimmy" był zainspirowany twórczością panów Hendrixa i Morrisona. O reszcie mówi tylko: "W piosence możesz pozostać bezkarnym".